De Orpheus-mythe was even belangrijk voor de geboorte van de opera in Frankrijk als in Italië. In 1684 componeerde Charpentier een werk voor drie stemmen, Orphée descendant aux Enfers. In de tekst gaat Orpheus op zoek naar zijn geliefde in de onderwereld. De held is een haute-contre met een melancholische klankkleur – het vocale register waar Charpentier als zanger in uitblonk. In 1687 componeerde hij een tweede versie van de mythe, La Descente d’Orphée aux enfers. Deze opera in twee akten werd al meerdere malen opgenomen, maar de Orphée van 1684 is eerder zeldzaam: een prachtige ontdekking. De twee rollen hadden voor hem geschreven kunnen worden; Reinoud van Mechelen overtreft zichzelf, terwijl zijn ensemble A Nocte Temporis en Lionel Meuniers Vox Luminis een perfecte symbiose vormen.

“Need not hesitate in investing in these splendid new versions from Lionel Meunier and his team. “

—Gramophone

“Reinoud Van Mechelen, Philippe Froeliger et Lionel Meunier s’investissent totalement dans cette histoire, la vivent de l’intérieur : avec cet hymne à la musique, c’est eux-mêmes qu’ils racontent, leur aspiration d’interprètes, leur volonté de partager les bonheurs musicaux avec ceux qui les écoutent.”

—Musikzen

“Cet art de la demi-teinte répond au style du protagoniste, un Reinoud Van Mechelen plus suave et velouté que jamais : réjouissons-nous qu’il ait gravé aujourd’hui l’Orphée de 1684, à la tessiture très aiguë.”

—L’Avant-Scène Opéra